آذربایجان (باکو)

باکو، پایتخت آذربایجان، بزرگ‌ترین شهر این کشور زیباس است. فراز و نشیب‌های تاریخی باکو، میراث عظیمی برای آن به جا گذاشته که علاوه بر آثار تاریخی شهر، در فرهنگ و سبک زندگی مردم هم خودش را نشان می‌دهد. از نظر فرهنگی، آذربایجانی‌ها شبیه‌ترین همسایه‌ به ایران هستند و به خاطر همین از گردشگران ایرانی‌شان جور دیگری استقبال می‌کنند؛ باکو که خواهرخوانده‌ی شهر تبریز هم هست، آب و هوایی شبیه به شهرهای شمال غربی ایران دارد: تابستان‌های گرم و شرجی و زمستان‌هایی با ابرهای پربار؛ زیباترین فصل باکو، بهار است با شکوفه‌های رنگارنگ درختان، آفتاب ملایم روز و نسیم خنکی که از دریای خزر می‌گذرد.

مسافران باکو می توانند از طریق زمینی هم به این کشور رویایی سفر کنند.

فرودگاه باکو، حدوداً ٢٥ کیلومتر با پارک صمد ورگن در قلب شهر فاصله دارد. پیمودن این مسیر با اتوبوس و مینی‌بوس یک ساعت زمان می‌برد و اگر تاکسی بگیرید یا مترو سوار شوید، مطمئناً زودتر به مقصد می‌رسید. کرایه‌ی تاکسی در باکو خیلی گران نیست ولی اگر نگرانِ بالارفتن مخارج سفرتان هستید، پیشنهاد ما این است که نقشه‌ی مترو و اتوبوس‌ها را تهیه کنید. اتوبوس‌ و مینی‌بوس‌سواری در شهرهایی که تا به حال ندیده‌اید، این امتیاز را دارد که با کوچه‌ها و خیابان‌های فرعی و زندگی رومزه‌ی مردم آن شهر بهتر آشنا می‌شوید.
برای رفت و آمد در شهر تمامی این گزینه‌ها وجود دارد و حتی تاکسی تلفنی هم می‌توانید رزرو کنید. علاوه بر این، اگر حال و حوصله‌ی پیاده‌روی داشتید، بد نیست فضاهای قدیمی شهر، میدان فانتین و بلوار اطرافش را پیاده ببینید. تمام منطقه‌ی قدیمی شهر را می‌توان در طول یک روز دید. بافت قدیمی شهر باکو که در فهرست میراث جهانی یونسکو هم به ثبت رسیده شامل کاخ شروان شاه و برج دختر می‌شود. اطراف کاخ شروان، میدان فانتین و خیابان نظامی می‌توان مغازه‌هایی را پیدا کرد که صنایع دستی آذربایجانی می‌فروشند. هم‌چنین رستوران‌های خوبی هم در این مناطق هست که فصل‌های شلوغ توریستی، طرفدار زیاد دارند و شاید مجبور شوید توی صف بایستید. غذاهای آذربایجانی یکی از مهم‌ترین جذابیت‌های سفر به این سرزمین است؛ به هر بهانه‌ای که به باکو سفر کنید، کباب و کوفته‌های رنگارنگ را فراموش نخواهید کرد. زمستان‌ها به خاطر سرمای هوا، انواع آش در رستوران‌ها و غذاکده‌های کوچک گوشه و کنار شهر سرو می‌شود که محبوب‌ترین آن‌ها، آش ماست است.

اگر قرار باشد تنها یکی از دیدنی‌های باکو را ببینید، بهتر است انتخاب‌تان پارک مفاخر باشد. پارک مفاخر، پارکی بزرگ و سرسبز است که آرامگاه تعداد زیادی از هنرمندان و شخصیت‌های محبوب آذربایجان را در خودش جا داده. رشید بهبوداوف، خواننده‌ی مشهور اپرا که به چندین زبان می‌خواند؛ حیدرعلی‌اوف، رئیس‌جمهور محبوب آذربایجانی‌ها و شوکت علی‌اکبروا از دیگر خواننده‌های آذری از چهره‌هایی هستند که آرامگاهی به همراه مجسمه‌ی سنگی‌شان در این پارک دارند.

کشور آذربایجان از نظر هنر باله و اپرا بسیار شناخته‌شده است و در تالار ملی باله و اپرای باکو در خیابان نظامی می‌توان یکی از این اجراها را دید؛ تالار ملی باله و اپرا که حدوداً صد سالی از ساختش می‌گذرد، یک بار در سال ١٩٨٥ آتش گرفت و دو سال بعد بازسازی شد. تالار فیلارمونیک نیز علاوه بر اجراهای متعدد هفتگی باله و اپرا، جشنواره‌های فصلی موزیک دارد که طرفدارهای اپرا را یک‌جا جمع می‌کند.
علی‌رغم تمام توجهی که به موزیک کلاسیک آذربایجان می‌شود، موسیقی جدید نیز جذابیت‌های خودش را برای آذری‌ها دارد؛ فستیوال جاز آذربایجان در ماه ژوئن به خوبی این را ثابت می‌کند. هر سال هنرمندان زیادی از سرتاسر دنیا به مدت یک هفته در این جشنواره شرکت می‌کنند و روز به روز هم به رونقش اضافه می‌شود.

برای آشناشدن با تاریخ باکو، موزه‌ی ملی لباس آذری را از دست ندهید. تماشای عروسک‌هایی که لباس‌های محلی آذربایجان را به تن دارند مخصوصاً برای کوچک‌ترها آموزنده و دوست‌داشتنی است.
موزه‌ی لطیف کریم‌اوف، کلکسیونی بی‌نظیر از فرش و هنر آذربایجانی را به نمایش می‌گذارد. معمولاً به جز تعطیلات ملی آذربایجان، تماشای موزه از ساعت ده صبح تا پنج بعدازظهر امکان‌پذیر است و برای بچه‌ها هم بلیت نیم‌بها فروخته می‌شود. نزدیک به موزه‌ی کریم‌اوف، یکی دو تا کافه وجود دارد که پاتوق هنرمندان باکو به حساب می‌آید؛ طرف‌های غروب خوردن یک قهوه و دیدن هنرمندان آذری با سازها و دیگر وسایل هنری‌شان شاید بتواند باب معاشرت‌های تازه و آشنایی بیشتر با فرهنگ آذربایجان را، که بی‌شباهت به فرهنگ ما نیست، باز کند.

اگر فصل بهار یا اواخر تابستان به باکو سفر کرده‌اید، شاید بد نباشد تور قایق را هم تجربه کنید، قایق‌های کوچک سفید رنگی که حدوداً نیم ساعتی مسافران را روی رودخانه‌ی میان شهر می‌چرخانند و انتخاب خوبی برای دیدن هر دو سمت باکوست. اگر بیشتر از این به گشت‌زنی روی آب‌ها علاقه‌دارید، در باکو ساحل تفریحی نخواهید یافت. ساحل دریای خزر در شهر باکو، ساحلی صنعتی است و امکان بازی‌های آبی ندارد. برای ساحل تفریحی باید به آمبوران یا بیلقه در خارج از شهر بروید. تابستان‌ها ساحل آمبوران مملو از توریست‌ها و مردم محلی است که برای فرار از گرما به این‌جا آمده‌اند.

باکو به خاطر موقعیت تجاری خوب امروزش، بازارهای خوبی هم دارد. مرکز خرید میدان آبشار با چندین طبقه از فروشگاه‌هایی که به برندهای معروف دنیا اختصاص دارد، بزرگ‌ترین مرکز خرید باکوست. بازارهای سنتی هم که نزدیک به بافت قدیمی شهر دیده می‌شوند. فراموش نکنید که فرش و عتیقه را بدون فاکتور نخرید چون ممکن است در فرودگاه به دردسر بیافتید. عروسک‌های چوبی و تو در توی ماتروشکا که یادگار روس‌ها در آذربایجان است می‌تواند بهترین یادگاری از پرجمعیت‌ترین شهر قفقاز باشد.

اقلیم و آب و هوا باکو:
باکو، آب و هوایی نیمه خشک و تحت حاره ای دارد که تابستان هایش گرم و خشک، و زمستان هایش سرد و نسبتاً مرطوب است، و در کل سال، بادهای شدیدی می وزد. هرچند برخلاف تمام شهرهای دیگری که چنین اقلیمی دارند، باکو تابستان های خیلی گرمی ندارد. دلیل عمده آن، به خاطر موقعیت شمالی آن و قرارگیری اش بر روی شبه جزیره و ساحل دریای خزر می باشد.
این شهر بین ماه های آوریل تا اکتبر هوای بسیار مطبوعی داشته، و در تابستان دمای آن به 34 درجه میرسد. آنهایی که به دنبال کشف زیبایی های نهفته آذربایجان هستند، می توانند از جاذبه های گردشگری این کشور، لذت ببرند.

فرهنگ باکو:
امروزه، بخش اعظم جمعیت کشور آذربایجان، آذربایجانی تبارها هستند که جمعیت شان در سال 2010 حدود 2064900 بوده است.